8 Aralık 2011 Perşembe

HANİ KALPLERİ BİLE VARDI PARILTILI

sonunda yağmur yağdı. bir türlü kullanamadığım müthiş şemsiyelerimden birini (üzerinde simli kalpler olanı) alıp pürneşe çıktım dışarı. içimden 'singing in the rain'i de söyleyerek yürüdüm sokakta. keyiflendim, mutlu oldum... sonra... sonrasını anlatmayacağım, içim elvermiyor. şemsiyemi istiyorum ben!

7 yorum:

  1. Yarın alacağım unuttuğun yerden söz dedik ya..Allah Allaaah. Hem, şal da yakışmıştı başında.:P:P

    YanıtlaSil
  2. şemsiyem daha çok yakışmıştı :)

    YanıtlaSil
  3. Ahmet o fotoğrafı kullanırsa görürsün sen yakışmış şemsiyenin sonunu.:P

    YanıtlaSil
  4. yaaa benim bir fotoğrafım bile yok o şemsiyeyle, sen şikayet ediyorsun bir de :P

    YanıtlaSil
  5. Kendi resmini çektireydin ya elime tutuşturmaya kalkışana kadar.:P

    YanıtlaSil
  6. uf... çok pişmanım zaten. hale bak ya, niye çekmiyorsun sen de beni :P

    YanıtlaSil
  7. Ben o sırada seninle boğuşup Ahmet'i tehdit etmekle meşguldüm:P

    YanıtlaSil