eskiden "zır"lardı saatler. şimdi "dıt"lıyor. zaten saat bile değiller, kimi kandırıyorlarsa...
zamanı kandırabilir misin, sen ondan haber ver...
saat dıtlamadı ama çaldı. aslında çalan telefondu tabii... üstelik bu kez telefonun kendini saat sanması da değildi mesele. ama yine de saat niyetine çalmıştı. o arıyordu, uyandırmak için. uyumak istiyordum. halletmem gereken işlere inat, görmem gereken insanlara inat, ona inat uyumak istiyordum. sıcacık yatağıma gömülüp, rüyamın kalanını görmek... yarım kalmışlık duygusunu oldum olası sevmemişimdir. üstelik en kötüsü; bir aşkın yarım kalmışlığı hissi -ki bir kez tanışmışlığım vardır bu duyguyla-, bir de rüyaların yarım kalmışlığı -çokça hissettiğim...
konuştu, konuştu, konuştu... konuştuk... ne konuştuk o kadar bilmiyorum. konuşursam uyandığımı düşünüp telefonu kapatır sandım. yanıldım. kapattı telefonu. beş dakikalığına...
sonra yeniden aradı, hınzır gülümsemesini görebiliyordum -aklımın uyuyan yarısında bir rüya oldu gülümserkenki yüzü-.
"kalk" dedi.
"çok soğuk" dedim. (hayatımın dörtte üçü bu duygunun gölgesinde geçti)
"şimdi sağ ayağını çıkar yorganın altından."
sağ ayağımı yokladım, kıpırtısız yatıyordu. uyandırmak istedim, nafile. hareketsiz, diğerinin altında "çıkaramam, altta kalmış."
"o zaman sol ayağını çıkar yavaşça."
bomba imha ekibi kadar yavaştım. o ise, canımı almaya çalışan bombacı gibi... parçalandım. her parçam ayrı bir köşeye dağıldı odada... hepsini topladım bir bir, kalktım...
kalktım. kalkmam için elinden ne geliyorsa yaptı. kapı sesini duymadan telefonu kapatmayacağını söylediğinde kalktım asıl. odamın kapısını açıp kapadım. "tamam" dedi, "şimdi inandım kalktığına. telefonu kapatabilirim." sevindim. "on beş dakika sonra arayacağım." tam bir kabustu... karabasan... üzerime çökmüş, bir türlü kurtulamıyorum. en iyisi uyanmaktı. en iyisi uykuyu akşama kadar düşünmemekti. en iyisi yeni güne gülümseyerek başlamaktı. güldüm. "tamam... on beş dakika sonra..."
Ben olsam; burnunun üstünde amuda kalk, sağ kulağını, sol elinle tut sonra o vaziyette zıplaya zıplaya salona git; sabit telefondan ara beni.. derdim.. Ya işi bilmiyormuş ya da sana kıyamamış.:P
YanıtlaSilDemek ki sokakta kalmış yavru kedi taklidi yapmayı iyi beceriyorsun.:D
Belki de o uykulu ses tonunu ve o saçbaş karışmış, gözler kapalı, sıcak yatak ile halvet halin hoşuna gitmiştir.:P:P
eğlendiğine eminim, öyle beni acı çeker gibi uyku ile uyanıklık arasında gidip gelirken görmek hoşuna gitmiştir tabii. bazı insanlar çok gaddar :P
YanıtlaSilTuhaf zevklerim olduğu doğru..:)) Eğlenme kısmına gelince.. Eğer sadistçe eğlenecek olsam emin ol, burnunun üstünde amuda kalk, sağ kulağını sol elinle tut sonra da zıplayarak salona git; sabit telefondan beni ara derdim..:P Ama bu görüntü, pek gaddar olurdu;oysa ben, sana kıyamam ki.:P Şu naifliğe bak: Sağ bacağını yorgandan dışarı çıkar..:P
YanıtlaSilne kadar yarı uyuyor olsam da, laf dinleyip burnumun üzerinde amuda kalkacağımı sanmam.
YanıtlaSilha... ayrıca bu gaddar insanın bir de kibar yanı var ki, onu bir sonraki yazımda anlatacağım :P
Bu kibarlık meselesinin snin tarafından yazılacak olması her ne kadar beni huylandırıyor olsa da, hem gaddar hem de kibar bu arkadaşı kıskanmaya başlasam mı ki..Ben bir türlü beceremem de kibar olmayı.:P
YanıtlaSilmerak etme, yakında yazacağım. çok tatlı çooook :P
YanıtlaSil:)Telefonda söylenenleri bir güzel dinleyip bir de uyguladın mı! Neden telefonun arama uyarı tipini sessize almıyorsun da güzelimmm uykunu bölüyorsun! :) Ama benim dediğimi yapsan bu yazı çıkmazdı di mi!Yani ben de! :)
YanıtlaSilaslında kalkmam gerekiyordu. dedim ya işim vardı, görmem gereken insanlar vardı.. ama uyku o kadar tatlıydı ki, her şeye inat uyumak istiyordum. nasıl olsa rüyalarımda o işler yoktu, yapılacak daha güzel şeyler vardı. onlara sığınabilirdim. rüyalarımda kimi istersem görebilirdim, ne istersem yapabilirdim, uçabilirdim, koşabilirdim, yüzebilirdim, hatta uyuyabilirdim, uyanabilirdim :)
YanıtlaSilŞimdi arayan kişinin gaddar(!), uyku ile arası iyi olan insanları uyandırma konusunda tuhaf zevklere sahip olduğuna göre; o telefonun açılmaması halinde çok daha kötü ve de cin fikirleri uygulamaya koyabileceğini düşünmememiz için hiçbir sebep yok bence.:P
YanıtlaSilallah korumuş yani... ya şarjım falan bitseydi de telefonum kapansaydı?..
YanıtlaSilBu kadar gaddar(!) bir insanı inandıramayacağın kesin.Allah korumuş.:P
YanıtlaSilAma bakar mısınız şu Ortodoks Papazı Kılıklı Kiril Alfabesi'nin (= Arkaik Harfler ve bundan sonra kısaca,O.P.K.K.A. olarak anılacaktır) verdiği akla!: Sessize alsaymışsın. Alsaydı da görseydin dünyanın kaç bucak olduğunu, dediğini duyar gibi oluyorum o gaddar(!) insanın.:P:P
O.P.K.K.A nedir ki
YanıtlaSilBuaralar umursamaz günlerdeyim. Biri bişi mi dedi, dediyse de duymadım :)
YanıtlaSilsen dersine çalış küçüğüm, bakma ona :)))
YanıtlaSilKüçülsün de cebime girsin..Küçükmüş.:P
YanıtlaSilküçük o, miniciğim benim :)
YanıtlaSilKüçüğüm tabi,büyüyüp napıcam! Ve evet saat kaç oldu ben hala çalışıyorum :)
YanıtlaSil